از طرفی آلبانیایی تبارها بر اعلام استقلال یک جانبه پافشاری میکنند و از طرف دیگر مسئولان دولت روسیه اعلام کردهاند که هر نوع بیانیه از سوی شورای امنیت را برای جدایی کوزوو وتو میکنند، اما در بسیاری از موارد مواضع دولت روسیه تصمیمهایی وابسته به شرایط بوده است.
گفتوگوها همچنان برای بررسی خواسته اکثریت آلبانیایی تبارها برای جدایی از صربستان ادامه دارد. اما روسیه بهعنوان متحد صربستان این مسئله را مطرح میکند که از انعکاس این استقلال در میان دیگر جدایی طلبهای جهان به ویژه در منطقه خود میترسد.
ویتالی چورکین، نماینده روسیه در سازمان ملل چند روز قبل از جلسه شورای امنیت گفت: آنها فقط میگویند روسیه مخالف جدایی است بدون آنکه شرایط دیگر را مد نظر قرار دهند. این حرف به خبرنگاران بار دیگر موضع روسیه را تصریح کرد. در واقع روسیه آن قدر که علاقهمند به ادامه گفتوگوهاست در مقابل جدایی کوزوو مخالفت نمیکند.
آنچه بیشتر از همه در این میان مهم به شمار میرود وضعیت جدایی طلبهای دیگر منطقه یعنی آبخازیا و اسیتیای جنوبی (جزو کشور گرجستان) است.
چورکین میگوید: سازمان ملل اعلام میکند که کوزوو منحصر به فرد است و این روند برای مناطق دیگر اعمال نمیشود. ولی جدایی طلبهای دیگر جهان با دقت این مسئله و سرنوشت آن را زیر نظر دارند.
به عقیده روسها درصورت جدایی کوزوو این شوک به تدریج در تمام جهان گسترش پیدا خواهد کرد. چورکین حتی در صحبت هایش برای توجه مقامهای سازمان ملل به جدایی طلبهای ایرلند شمالی اشاره میکند.
چورکین این مسئله را برای آبخازیا و جنوب اسیتیا یک مسئله مهم میداند.
وی عقیده دارد رسیدن به توافق میان دولت گرجستان و این مناطق بسیار سخت خواهد بود. شورشها در این مناطق یکی از مهمترین اختلاف ها بین روسیه و گرجستان تا سال 2003 و رسیدن ساکاشویلی به مقام ریاستجمهوری گرجستان بوده است.
خیلیها فکر میکردند که روسیه بهطور پنهان از جدایی این مناطق حمایت میکند چون روسای این مناطق بهطور صریح اعلام کرده بودند خواستار جدایی از گرجستان و پیوستن به روسیه هستند.
این نگرانی خیلی هم بیمورد نیست. تارزان کوکویتی، معاون پارلمان اسیتیا میگوید: ما امیدواریم جدایی کوزوو به رسمیت شناخته شود. برای ما این یک علامت مثبت برای جدایی است. این مسئله فعالیتهای ما را هم تسریع میکند.آبخازیا و اسیتیای جنوبی، جدایی را قدمی برای پیوستن به روسیه میدانند.
کوکویتی میگوید: اسیتیا در فکر این است که پس از جدایی به برادران شمالی خود بپیوندد. نتایج دو رأی گیری نشان داده است که مردم اسیتیا تمایل دارند که بخشی از روسیه باشند.
روشن شدن این مسائل نشان میدهد که روسیه در تلاش است با اصرار بر ادامه گفتوگوها زمان بیشتری برای استفاده از مهرههای خود یعنی آبخازیا و اسیتیای جنوبی به دست بیاورد.
این نشان میدهد که روس ها خیلی با جدایی کوزوو مخالف نیستند بلکه بیشتر تمایل دارند زمان به دست بیاورند.
www.turkishweekly.net
19 ژانویه 2008